Մարգարետ Էթվուդ / Սա մի լուսանկար է ինձնից
Այն արվել է ինչ-որ ժամանակ առաջ։
Առաջին հայացքից թվում է, թե բծապատ
տպագրություն է՝ աղոտ գծերով ու գորշ պուտերով՝
խառնված թղթին։
Վաղ առավոտը ուշ գիշերից բաժանող միջակայքը,
որ բարակ, աղոտ ու աննշմար գիծ է՝ շաղված ծեր մարդու շերտավոր աչքերում,
ու ագռավներն՝ իրենց չարագուշակ նոտաներով.
ես վստահ էի, որ բարի է լույսը,
բայց կասկածներ ունեի, որ գիշերը չարաշահել եմ նրա բարությունը
ու բամբասել արևի մասին՝ առանց հասկանալու.
ինձ լույս պետք չէ՝ բղավել եմ ու սարդերը վկա,
ականջներիս խշշոցն այդ պահից դադարել է:
Literature is My Whole Life. hanguyts
Միացիր Հանգույցին և ստացիր նոր գրառումները մեյլիդ